شرطه الخمیس عنوان سازماندهی و ساختار خاصی است که حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در سازماندهی سپاه خود مورد استفاده قرار میدادند. این ساختار ابداعی و نوآورانه، دارای ویژگیها و خصیصههایی است که آن را از سایر شیوههای سازماندهی متمایز میکند. مقاله پیشرو با رویکرد کیفی و راهبرد تاریخی-تطبیقی به گردآوری و تحلیل دادهها پرداخته و برای اعتبار بخشی به یافتهها با افراد صاحبنظر در تاریخ اسلام مصاحبههای تکمیلی و تأییدی انجام شده است. با بررسی تفصیلی جایگاه نوآوری در مدیریت و بهخصوص در سازماندهی، ویژگیهای اصلی یک سازماندهی از نوع شرطه الخمیس شامل: 1- وجود قرارداد خاص 2- نوآورانه بودن 3-انعطافپذیری 4- یادگیرندگی 5- بصیرتبخشی بهعنوان روش اصلی هماهنگی، احصا شدند. در ادامه ویژگیهای این سازماندهی با پیکربندیهای مشابه شرطه الخمیس مقایسه شده و به تبیین مزایای این پیکربندی پرداخته شده است. نتیجه اینکه سازماندهی شرطه الخمیس در شرایط کنونی برای اداره سازمانهای با شرایط پیچیده و پویا، رقابتی، با ریسک و حساسیت بالا قابل توصیه است.